Colette

’t Is altijd fijn als er klanten terugkomen na een geslaagde shoot. Deze knapperd fotografeerde ik al eens toen ze nog kleintjes was, in Houthalen. Het plan was om dat opnieuw te doen, maar wegens -excusez-moi le mot- strontweer die dag, ging de shoot binnen. Normaal ben ik hier niet zo happig op, maar omdat de shoot door omstandigheden echt wel toen moést doorgaan, ging hij toch gewoon thuis door. Wat ik eerst niet wist, was dat papa B. architect is, en bijgevolg een pràchtige woning heeft neergepoot in hartje Kempen. Met ongelofelijk grote ramen (lees: heel veel binnenvallend daglicht). Van zulke huizen kan ik alleen maar dromen om erin te mogen shooten – het resultaat is er dan ook naar (al zeg ik het zelf 😀 ).

Hieronder: Colette, Part II.

 

Slecht weer…

…doet verlangen naar de zomer.

Zoals die keer toen de fotoredactie van De Standaard Der Letteren me vroeg om een fotoreeks te maken over de aires langs de Autoroute Du Soleil.

De foto’s stonden enkele dagen later in de krant, en ik kan het niet ontkennen: ik was (ben!) apetrots op die publicatie.

Broederlijk Delen: Wereldkamp

In 2010, al een hele tijd geleden, zo lijkt het wel, ging ik als vrijwilliger mee op Wereldkamp met Broederlijk Delen. Het was om verschillende redenen een heerlijke maar ook heftige periode toen. Het kamp zelf was hilarisch, heerlijk, vegetarisch, maar ook intensief, warm, gezellig en best wel stevig (vooral de nacht-shiften 😉 ).

Hieronder een selectie van de beelden die ik voor Broederlijk Delen maakte.